Braćo i sestre u islamu! Tema današnje hutbe je Čuvajmo se hvalisanja i oholosti. Govorim na zadatu temu u vremenu u kojem su mnogi pojedinci i grupe opsjednuti svojim postupcima i koji misle da toj njihovoj radosti nikada neće doći kraj. Vrijeme našeg življenja je vrijeme oholosti i dvoličnosti u kojem se istina želi prikazati kao laž, a laž predstaviti kao istina. Naše vrijeme je i vrijeme poltrona i beskičmenjaka, koji radi niskih prohtjeva i neznatne dunjalučke koristi izdaju sebe, svoju vjeru, čast, narod i Domovinu.
Na pretek je onih koji se hvale sa onim što oni nisu učinili, pa i tuđe uspjehe i pobjede obilježavaju kao svoje. Koliko je u našem okruženju samo hvalisavaca i kukavica koji u vrijeme teške oružane agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu nisu smjeli da izađu iz podruma, a ne tako mali broj njih danas odlučuju i utiču na donošenje odluka?
Podsjećam sebe i vas na 188. i 189. ajet Sure Ali Imran:
لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ بِمَا أَتَوْا وَيُحِبُّونَ أَنْ يُحْمَدُوا بِمَا لَمْ يَفْعَلُوا فَلَا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِنْ الْعَذَابِ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(188) وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ(189)
Ne misli nikako da će oni koje veseli ono što rade i kojima je drago da budu pohvaljeni i za ono što nisu učinili, kazne biti spašeni; njih čeka teška patnja.(188) Samo Allahu pripada vlast na nebesima i na Zemlji i jedino je Allah kadar sve!(189)
Gdje smo mi i gdje je naša odgovornost i ozbiljnost, kada se na više frontova vodi odsudna borba za cjelovitu Bosnu i Hercegovinu i Bošnjake? U vrijeme oružane agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu su se jasno znale linije fronta i tada se znalo ko je hrabar, a ko kukavica, ko smije, a ko ne smije i znalo se ko napada, a ko brani Zemlju. Danas je sve drugačije i frontova je mnogo, a boraca za vjeru, čast i Domovinu je sve manje.
Braćo i sestre, potpisivanjem Dejtonskog sporazuma je samo prekinuta oružana agresija na Bosnu i Hercegovinu, ali je agresija nastavljena drugim, podmuklijim metodama: političkim, ekonomskim, obrazovnim, kulturnim i drugim! Zato se valja i toj agresiji suprostaviti, ako želimo da sačuvamo ono što smo plaćali životima najhrabrijih od nas.
Među ljudima ima onih koji su dvolični i koji nakon slatkog i privlačnog govora, kada dođu na položaj, požuruju u činjenju nasilja, o čemu govore 204. – 206. ajeti Sure El-Bekare:
وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللَّهَ عَلَى مَا فِي قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ(204) وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ(205) وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ(206)
Ima ljudi čije te riječi o životu na ovome svijetu oduševljavaju i koji se pozivaju na Allaha kao svjedoka za ono što je u srcima njihovim, a najljući su protivnici.(204) Čim se neki od njih dočepa položaja, nastoji napraviti na Zemlji nered, uništavajući usjeve i stoku. A Allah ne voli nered!(205) A kada mu se kaže: “Boj se Allaha!”, on onda iz inada griješi. Njemu je dosta džehennem, a on je, doista ružno boravište.(206)
Braćo i sestre, dobro prostudirajmo ova tri ajeta Sure El-Bekare, pa ćemo vidjeti da i u našem vremenu ima puno onih koji lijepo govore i koji se pozivaju na Allaha, subhanehu ve te’ala, kao svjedoka, ali kada dođu do položaja, obično sjedećih koje obavljaju ležeći ili putujući, onda čine nasilje na Zemlji, ne samo prema ljudima nego i prema usjevima i životinjama. Takvi, kada im se kaže da ne griješe, oni iz inada griješe i govore kako oni na Zemlji red uspostavljaju i kako su za sve krivi njihovi predhodnici ili politički protivnici. Koliko je onih koji iz inada danas ovdje u krvavoj i opustošenoj Bosni i Hercegovini griješe i izazivaju Allahovu, dželle še’nuhu, srdžbu?
U Bosni i Hercegovini ima pojedinaca koji su najkorisniji za Državu i narod onda kada su u dubokom snu, jer jedino tada joj ne čine zlo, osim što i kada spavaju to naplaćuju, kao prekovremeni rad ili odvojeni život. To šta je Bosna i Hercegovina uz Allahovu, azze ve dželle, pomoć izdržala ne bi lahko podnijela bilo koja druga zemlja, a ona se pljačka i napada punih trinaest decenija i opet se ima još nešto opljačkati.
Kroz historiju je bio vrlo mali broj čestitih naroda i pojedinaca u tim narodima, koji su se suprostavljali nasilju i koji su spriječavali nered na Zemlji. Takvi narodi i pojedinci su bili spašeni i imaće nagradu kod Onoga koji ispunjava Svoje obećanje, na Danu kada će se gledati samo dobra djela. Za razliku od njih, griješnici su kažnjeni bolnom kaznom, još na dunjaluku, a ahiretska kazna je vječna. O tome, kako su se ponašali narodi prije nas, govori 116. ajet Sure Hud:
فَلَوْلَا كَانَ مِنْ الْقُرُونِ مِنْ قَبْلِكُمْ أُوْلُوا بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنْ الْفَسَادِ فِي الْأَرْضِ إِلَّا قَلِيلًا مِمَّنْ أَنْجَيْنَا مِنْهُمْ وَاتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَا أُتْرِفُوا فِيهِ وَكَانُوا مُجْرِمِينَ
A zašto je među narodima prije vas bilo samo malo čestitih, koji su branili da se na Zemlji nered čini, koje smo Mi spasili! A oni koji su zlo radili odavali su se onome u čemu su uživali i grješnici su postali.
Nevjernici su uvijek kroz historiju imali potpuno prepuštanje grijehu i činili su nasilje. Griješenje i nered koji su svojstveni njima, su činjeni javno i uz puno ironije. Nasilnici su uvijek kroz historiju uživali u svome nasilju, tlačeći druge i živeći na njihov račun. Tako su sebe smatrali gospodarima, isto kao što danas jedan dio onih koji su na vlasti, misli kako su bez obzira na varljivu funkciju koju obavljaju, oni ključna lica za očuvanje “pravnog poretka” u Bosni i Hercegovini i kako od njih sve počinje i sa njima se završava. Oni više vole da ih oslovljavaju sa “šefe”, nego sa ministre, načelniče ili direktore. Kada bi ne dao Allah njihov mandat bio duži od dvije ili četiri godine, vjerovatno bi pojedini počeli da govore kao što je govorio Faraon Musaova, alejhis-selam, vremena, da je on “gospodar” svega. Teško onima koji izazivaju Allahovu, dželle še’nuhu, srdžbu na način prkošenja u grijehu i koji svoje strasti uzimaju za vodiča!
Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, govoreći o želji za vlašću, kaže:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “إِنَّكُمْ سَتَحْرِصُونَ عَلَى الْإِمَارَةِ وَسَتَكُونُ نَدَامَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَنِعْمَ الْمُرْضِعَةُ وَبِئْسَتِ الْفَاطِمَةُ.” (البخاري)
Prenosi Ebu Hurejre, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Vi ćete se boriti za vlast, a ona je na Sudnjem danu kajanje; u početku je draga, a poslije donosi nesreću.” (Buharija)
A u drugoj predaji koju bilježi imam Ahmed stoji:
عَنْ أَبِي أُمَامَةَ أَنَّ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “مَا مِنْ رَجُلٍ يَلِي أَمْرَ عَشَرَةٍ فَمَا فَوْقَ ذَلِكَ إِلَّا أَتَى اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ مَغْلُولًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَدُهُ إِلَى عُنُقِهِ فَكَّهُ بِرُّهُ أَوْ أَوْبَقَهُ إِثْمُهُ أَوَّلُهَا مَلَامَةٌ وَأَوْسَطُهَا نَدَامَةٌ وَآخِرُهَا خِزْيٌ يَوْمَ الْقِيَامَة “(احمد)
Prenosi Ebu Umame da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Nema niti jednog čovjeka koji je odgovoran za deset i više osoba, a da na Sudnjem danu neće biti vezanih ruku za vrat, koje će osloboditi dobročinstvo, a pritegnuti grijeh. Prvi period vlasti je prekoravanje, drugi kajanje, a posljednji poniženje na Sudnjem danu!” (Ahmed)
Braćo i sestre, čuvajmo se hvalisanja i oholosti, natječimo se u dobru i tražimo oprosta od Onoga Koji prašta i Koji je milostiv!
Gospodaru, pomozi našoj braći i sestrama u Palestini, Siriji i na svakom drugom mjestu gdje su ugrožena prava muslimana, učini nas od onih koji samo Tebi na ruku i sedždu padaju, sačuvaj nas iskušenja koja ne možemo podnijeti, oprosti našim umrlim roditeljima i precima koji su na nas prenijeli svjetlo islama, učini našu djecu radostima naših očiju i srca i prvacima ummeta, budi nam milostiv na Sudnjem danu i uvedi nas u džennete u društvu poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
Nezim Halilović Muderris
