NA KRAJU RAMAZANA 1437. H. / 2016. GODINE
Braćo i sestre u islamu! Tema naše današnje hutbe je Na kraju ramazana 1437. H. / 2016. godine.
Danas, u posljednjoj ramazanskoj džumi srca postača su radosna zbog toga što su iskreni mu’mini uz Allahovu, dželle še’nuhu, pomoć gotovo ispostili još jedan ramazan i time učvrstili jedan od pet stubova islama i posvjedočili svoju iskrenost u vjeri! Neka se zato raduju vjernici, uvjereni da su im svi njihovi ibadeti u mubarek ramazanu primljeni, a grijesi oprošteni! Radujmo se i budimo zahvalni Allahu, azze ve dželle, na rodnoj kiši koju nam je On Svojom milošću tokom ramazana spuštao da oživi obamrlu bosansku zemlju i napoji stoku i usjeve, a neki od nas to zbog naših grijeha i nemara nismo zaslužili!
Kaže Allah, subhanehu ve te’ala, u ajetima 7. – 10. Sure Eš-Šems:
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا(7) فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا(8) قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا(9) وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا(10)
…I duše i Onoga koji je stvori(7) pa je nadahnu griješenju i bogobojaznosti!(8) Spašen je onaj ko je očisti,(9) a izgubljen je onaj ko je uprlja!(10)
Zato neka se u ovim danima raduju oni koji su svoju dušu očistili, a neka tuguju i neka učine iskrenu tevbu (pokajanje) oni koji su svoju dušu uprljali!
Kaže Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, u hadisu koji bilježi imam Ahmed, da je ummet počašćen u ramazanu sa pet stvari sa kojima nije počašćen bilo koji drugi ummet, a kao peta odlika se navodi:
“…وَيُغْفَرُ لَهُمْ فِى آخِرِ لَيْلَةٍ.” قِيلَ: “يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَهِىَ لَيْلَةُ الْقَدْرِ؟” قَالَ: “لاَ، وَلَكِنَّ الْعَامِلَ إِنَّمَا يُوَفِّى أَجْرَهُ إِذَا قَضَى عَمَلَهُ” (أحمد)
„…Opraštaju im se grijesi zadnju noć!» Neko reče: «Je li to Noć Kadra?» Reče: «Ne, jer radnik prima punu nagradu tek onda kada u potpunosti završi posao!» (Ahmed)
Danas su srca mu’mina zadovoljna, jer je večeras inša-Allah 27. noć mjeseca ramazana, u kojoj tragamo za Noći Kadra, koja je vrijednija od hiljadu mjeseci, a u ponedjeljak se inša-Allah završava ovogodišnji ramazan, u kojem smo postili u ime našeg Gospodara, čvrsto Ga vjerujući i nadajući se samo Njegovoj nagradi. Zbog toga su ovo trenuci u kojima učimo dove i činimo istigfar (traženje oprosta) i nadamo se da će nam naš post biti primljen, a za ispravan post nema druge nagrade sem dženneta. Pa neka su sretni oni čije tevbe su primljene, neka se raduju oni koji se u ramazanu potpuno očistiše od grijeha, oni koji su pobijedili sebe, svoj nefs i proklete šejtane, oni koji su se postom uzdigli na više deredže imana i takvaluka (bogobojaznosti), a to su oni koji žude za džennetima čija su prostranstva kao nebesa i Zemlja!
Braćo i sestre, ako ispraćamo ramazan, sa njim ne ispraćamo pokornost Allahu, azze ve dželle, bogobojaznost i ustrajnost; naprotiv odlaskom ramazana mi jačamo našu vezu sa Allahom, subhanehu ve te’ala, i potvrđujemo da ćemo inša-Allah biti još bolji i snažniji u svome dinu. Oni koji nakon ramazana zaborave na namaz, Kur’an i džemat, oni pokazuju svoju slabost i površnost u vjerovanju i potvrđuju da nisu položili ramazanski ispit.
Vjernik ne smije posustati u ibadetima sve do smrti, baš kao što Allah, dželle še’nuhu, kaže Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, u 99. ajetu Sure El-Hidžr:
وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ
Robuj svome Gospdaru, sve dok ti smrt ne dođe!
Imam Hakim bilježi hadis Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem:
عَنْ كَعْبِ بْنِ عُجْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “أُحْضُرُوا الْمِنْبَرَ”، فَحَضَرْنَا، فَلَمَّا ارْتَقَى دَرَجَةً قَالَ: “آمِينَ”، فَلَمَّا ارْتَقَى الدَّرَجَةَ الثَّانِيَةَ، قَالَ” آمِينَ”، فَلَمَّا ارْتَقَى الدَّرَجَةَ الثَّالِثَةَ قَالَ “آمِينَ”، فَلَمَّا نَزَلَ قُلْنَا: “يَا رَسُولَ اللَّهِ، لَقَدْ سَمِعْنَا مِنْكَ الْيَوْمَ شَيْئًا مَا كُنَّا نَسْمَعُهُ؟” قَالَ: “إِنَّ جِبْرِيلَ عَرَضَ لِي فَقَالَ: “بَعُدَ مَنْ أَدْرَكَ رَمَضَانَ فَلَمْ يُغْفَرْ لَهُ.” قُلْتُ: آمِينَ، فَلَمَّا رَقِيتُ الثَّانِيَةَ قَالَ: “بَعُدَ مَنْ ذُكِرْتَ عِنْدَهُ فَلَمْ يُصَلِّ عَلَيْكَ فَقُلْتُ: آمِينَ، فَلَمَّا رَقِيْتُ الثَّالِثَةَ قَالَ: “بَعُدَ مَنْ أَدْرَكَ أَبَوَيْهِ الْكِبَرُ عِنْدَهُ أَوْ أَحَدَهُمَا فَلَمْ يُدْخِلَاهُ الْجَنَّةَ.” قُلْتُ: آمِينَ” (حاكم)
Prenosi Ka’b ibn Udžre, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Priđite minberu!“, pa smo prišli. Kada se popeo na prvu stepenicu, kazao je „Amin!“, potom se popeo na drugu stepenicu i rekao „Amin“ i kada se popeo na treću stepenicu rekao je „Amin“. Kada je sišao sa minbera, rekosmo: „Allahov Poslaniče, od tebe smo danas čuli nešto što nismo čuli ranije?“ Reče: „Došao mi je Džibril i rekao. „Neka je daleko onaj ko dočeka ramazan, a ne bude mu oprošteno!“ Pa sam rekao: „Amin.“ Kada sam se popeo na drugu stepenicu, rekao je: „Neka je daleko onaj u čijem prisustvu se spomeneš, a ne donese na tebe salavat!“ Pa sam rekao: „Amin.“ Kada sam se popeo na treću stepenicu, reče: „Neka je daleko onaj kod koga starost dožive roditelji ili jedan od njih, a ne uvedu ga u džennet!“ Rekoh: „Amin!“ (Hakim)
Braćo i sestre, uistinu su nesretni oni koji su u ramazanu bili nemarni, koji su bez opravdanog razloga mrsili, a posebno oni koji su to činili javno, oni koji su neredovno klanjali, oni koji su umjesto učenja Kur’ana ili njegova slušanja učili i slušali ono što je Gospodar zabranio, oni koji su umjesto bereketa sehura i iftara u svojim kućama imali uobičajena tri obroka, oni koji su umjesto u namazu, zikru i i’tikafu u džamijama, ramazanske noći provodili u kafanama i diskotekama, oni koji su se zaboravili ko su i zašto su na ovoj Zemlji, oni koji svojim ponašanjem izazivaju Allahovu, azze ve dželle, srdžbu!!!
Danas je braćo i sestre Svjetski dan Kudsa, pa se u ovom mubarek danu i narednim danima sjećajmo iskrenim dovama naše braće i sestara u okupiranoj Palestini, koja je predmetom kontinuiranih cionističkih napada. Ono što nas posebno treba zabrinuti je bezdušan i nemaran odnos međunarodnih institucija po pitanju stradanja palestinskog naroda, koji cionisti punih 68 godina sistematski biološki uništavaju, a njihovu imovinu otimaju i naseljavaju pridošlim cionistima iz različitih dijelova svijeta.
Zato imajmo na umu tri naše obaveze prema našoj ugroženoj braći u Palestini: 1) naše iskrene dove Allahu, subhanehu ve te’ala, za njihovu pomoć, 2) pružanje ima materijalne pomoći i 3) razvijanje svijesti u krugovima naših porodica i šire po pitanju Palestine i Kudsa, gdje je Mesdžidu-l-Aksa, prva Kibla i treći Harem muslimana!
Braćo i sestre, neka vam je mubarek ostatak ramazana, neka su vam hairli dani Ramazanskog bajrama i da ih inša-Allah još puno dočekamo u još jačem imanu, miru, sreći, blagostanju ummeta i u našoj cjelovitoj domovini Bosni i Hercegovini!
Molim Allaha, subhanehu ve te’ala, da nas učvrsti na putu islama! Da pomogne svoj našoj ugroženoj i obespravljenoj braći i sestrama, a posebno onima u Palestini i Siriji! Da od nas primi namaze, post, učenje Kur’ana, zekat, sadekatu-l-fitr, dove i sva dobra djela koja učinismo u mubarek ramazanu! Da nas sačuva iskušenja koja ne možemo podnijeti! Da se smiluje našim umrlim roditeljima i precima, koji su Allahovom, dželle še’nuhu, voljom na nas prenijeli svjetlo dina! Da našu djecu i potomke učini boljim čuvarima Dina i Domovine od nas, radostima naših očiju i srca i prvacima ummeta! Da nam oprosti grijehe i uvede nas u obećane džennete, u društvu sa poslanicima, iskrenim, šehidima i dobrim ljudima!
وَالسَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللهِ!
